نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه تصحیح متون فرهنگستان زبان و ادب فارسی

2 استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه پیام‌نور

چکیده

دست­نوشته­­های کهن با ارزش­های گوناگون خود، از جمله به دلیل نزدیکی به زمان و زبان مؤلّف، در تصحیح متون نقش مهمّی دارند؛ به‌ویژه وقتی امانت­داری کاتب، اعتماد مصحّح را به خود جلب کند، نسخۀ اقدم می­تواند بیش از نسخه­های دیگر مورد اطمینان قرار ­گیرد. نمونه­ای کم­نظیر از این دست‌نوشته­ها، نسخۀ­ کهن بخشی از شرح تعرّف لمذهب التّصوّف، ‌یکی از منابع مهم و اوّلیّۀ تاریخ عرفان و تصوّف است که در موزۀ ملّی کراچی نگهداری می­شود. این دست­نوشته، مکتوب در 473ق و دومین نسخۀ تاریخ­دار فارسی و شناخته­شده در جهان است. مقابله و سنجش این بخش با متن چاپی شرح تعرّف، نشان می­دهد که این متن از جهات گوناگون از اصل خود فاصله گرفته است. ما نسخۀ کراچی را با شرح تعرّف چاپی سنجیده و نشان داده­ایم که برخی واژه­های گویشی، واژه­های خاصّ فارسی و عربی، ویژگی­های زبانی و دستوری کهن و عبارت­های اصیل، به دست کاتبان، دستخوش تبدیل شده­ و تغییر یافته‌اند؛ چنان‌که متن چاپی، بسیاری از خاصّه­های زبانی و سبکی خود را از دست داده است. ما در این مقاله، علاوه بر نشان‌دادن ارزش­های این دست‌نوشتۀ کهن، بعضی از ابهامات و خطاهای راه­یافته در متن چاپی را نیز نشان داده­ایم و امیدواریم که این کار در تصحیح متن چاپی برای آیندگان سودمند باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Importance and Role of Ancient Manuscripts in the Textual Criticism (Sharh al-Ta'arruf and Manuscript of Karachi)

نویسندگان [English]

  • Tahmine Ataee Kachouee 1
  • Mahmood Nadimi Harandi 2

1 Assistant Professor in Text Correction Department of the Academy of Persian Language and Literature

2 Assistant Professor in Persian Language and Literature, Payame Noor University

چکیده [English]

Ancient manuscripts play an important role in the textual criticism due to their proximity to the time and language of the author. The oldest version can be trusted more than other versions, especially when the scribe's fiduciary inspires the corrector's trust. A rare example of these manuscripts is the ancient version of Sharh al-Ta'arruf Li- Madhab al-Tasawwuf, which is kept in the National library of Karachi. This manuscript was written in 473 AH, and it is the second available Persian manuscript in the world. The comparing of this manuscript with the printed text of the description of Sharh al-Ta'arruf shows that this text has deviated from its original text in various ways. We have compared the Karachi version with the printed text and we found that some dialect words, special Persian and Arabic words, ancient lingual and grammatical features and original expressions have been changed, in a way that the printed text has lost many lingual features  and  its literally style. In addition to showing the value of this manuscript, we have also corrected some of the ambiguities and errors in the printed text.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sharh al-Ta'arruf Li- Madhab al-Tasawwuf
  • Manuscript of Karachi
  • National Museum
  • textual criticism
  • mysticism
  • Sufism
قرآن (۱۳۵۵)، ترجمۀ موزۀ پارس، چاپ علی رواقی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
ابن اثیر (۱۴۰۹ق)، اسد الغابة فی معرفة الصّحابة، ج1 و6، بیروت، دارالفکر.
ابن کلبی (1407ق)، جمهرة النّسب، چاپ ناجی حسن، بیروت، عالم الکتب و مکتبة النّهضة العربیّة.
ابن منظور، محمّد (1414ق)، لسان العرب، ج3 و4، چ3، بیروت، دار الفکر.
ابن نجّار بغدادی (1417ق)، ذیل تاریخ بغداد، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیّة.
ادیب کرمینی، علیّ بن محمّد (1385)، تکملة الأصناف، چاپ علی رواقی، با همکاری سیّده‌زلیخا عظیمی، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
بلاذری (1417ق)، کتاب الجمل من الأنساب الأشراف، چاپ سهیل زکّار و ریاض زرکلی، بیروت، دارالفکر.
تفسیر قرآن پاک  (۱۳83)، چاپ علی رواقی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
جوینی (1385)، تاریخ جهانگشا، چاپ محمّد قزوینی، ج1، چ4، تهران، دنیای کتاب.
حبیبی، عبدالحیّ (1331)، «یکی از قدیم­ترین نسخ زبان پارسی در دورۀ سامانی»، دانش، بهمن، ش3، ص 133- 141.
دهخدا، علی‌اکبر (1373)، لغت­نامۀ دهخدا، زیر نظر محمّد معین و سیّدجعفر شهیدی، تهران، دانشگاه تهران.
سعادت، اسماعیل (1391)، «شرح تعرّف»، دانشنامۀ زبان و ادب فارسی، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ج4، ص 208- 213.
کلابادی (1371)، التّعرّف، چاپ محمّدجواد شریعت، تهران، اساطیر.
متینی، جلال (1355)، «رسم‌الخطّ بخشی از شرح تعرّف، ذیلی بر مقالۀ رسم‌الخطّ فارسی در قرن پنجم هجری»، مجلّۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی، سال دوازدهم، ش1، ص1- 18.
مستملی بخاری (1386)، خلاصۀ شرح تعرّف، چاپ احمدعلی رجائی، چ2، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
ـــــــــــــــــــ (1389)، شرح التّعرّف لمذهب التّصوّف، چاپ محمّد روشن، ج1، 2، 3، 4،  چ2، تهران، اساطیر.
ـــــــــــــــــــ (1391)، شرح التّعرّف لمذهب التّصوّف، نسخۀ موزۀ ملّی کراچی، ش N.M.1959-207، چاپ فاکسیمیله با مقدّمۀ نجیب مایل هروی، تهران، میراث مکتوب.
ـــــــــــــــــــ (بی‌تا)، شرح التّعرّف لمذهب التّصوّف، نسخۀ خطّی، ش 1473، کتابخانۀ ملّی.
نصراللّه منشی، ابوالمعالی (1380)، کلیله و دمنه، چاپ مجتبی مینوی طهرانی، چ20، تهران، امیرکبیر.
نوشاهی، عارف (1391)، کتاب‌شناسی آثار فارسی چاپ‌شده در شبه‌قارّه (هند، پاکستان، بنگلادش) از 1195 تا 1428، ج1، تهران، میراث مکتوب.
نیشابوری، ابونصر احمد (1354)، بُستانُ العارفین و تُحفَةُ المُریدین [مُنتَخَبِ رونقُ المَجاِلس و بُستان العارفین و تُحفَةُ المُریدین]، چاپ احمدعلی رجائی [بخارائی]، تهران، دانشگاه تهران.
هنر، علی‌محمّد (1371)، «هند، شناسۀ فعل فارسی»، یغمای سی‌و‌دوم؛ یادنامۀ حبیب یغمایی، چاپ ایرج افشار با همکاری قدرت‌اللّه روشنی زعفرانلو، تهران، ص 293-300 .