نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران

چکیده

افضل‌الدّین بدیل بن علی خاقانی شروانی، متخلّص به خاقانی (ولادت: ۵۲۰ق در شروان –وفات: ۵۹۵ق در تبریز) در ادبیّات کهن فارسی، شاعری شاخص، تأثیرگذار و منحصربه‌فرد است؛ ازآن‌رو که در شعر خود اجازۀ ظهور و بروز به «من» خود را به‌تمامی می‌دهد. او در اشعارش فقط در مقام شاعر ظاهر نمی‌شود، بلکه سیمای انسانی را به­تماشامی‌گذارد که عاطفی، هیجانی، عشق‌طلب، مبارزه‌جو، آزادی‌طلب، آزاده‌خو و انسان‌گراست؛ این اوصاف، جزو شرایطی است که رمانتیست‌ها خود را قائل به احراز آن می‌دانستند و در بیانیۀ ادبی خود، آنها را برشمرده‌اند. علاوه ­­بر این ویژگی‌ها، تصاویر موجود در شعر او، ویژگی‌های تصاویر رمانتیک را دارد؛ یعنی همچون تصاویر شعر رمانتیست‌ها، مبهم و در سایه، سازمند، متّحد و منسجم، بی‌زمان و بی‌مکان، استعاری، ذهنی، طبیعت‌گرا و ... است. این مقاله، در پی ایضاح بیشتر نمودهای رمانتیسم در شعر و اندیشۀ خاقانی بوده ‌است؛ از­این­رو، با انتخاب شیوۀ تحلیل قیاسی، به بررسی و برجسته‌سازی شباهت‌های فراوان شعر خاقانی و مکتب رمانتیسم پرداخته است. نتایج حاصل از تحقیق، گویای آن است که اوصاف رمانتیک شعر خاقانی، به‌ویژه فردیّت، بیان خود، انسان‌گرایی و آزادی‌جویی خاقانی، همچنان­که تمام خاقانی‌پژوهان ایرانی و غیرایرانی بر آن صحّه نهاده‌اند، در ادبیّات کلاسیک فارسی، اگر نگوییم بی‌نظیر، حتماً کم‌نظیر است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Romanticism in Khaqani’s Poetry

نویسنده [English]

  • Narges Oskouie

Assistant Professor of Persian Language and Literature, Islamic Azad University of Bonab

چکیده [English]

Khaqani is a unique poet in ancient Persian literature, since he allows the thorough emergence and appearance of his “I” in his poetry. In his poems, he does not appear only as a poet, but he reveals the appearance of a human who is emotional, excited, love seeker, fighter, freedom seeker, noble, and humanitarian. These features are among those which the Romantics considered themselves to have and which they included in their literary manifesto. In addition to these features, the images in his poetry have the qualities of Romantic images. This means, like the images of Romantic poetry, his are ambiguous and shadowy, structured, united, coherent, timeless, placeless, metaphorical, intellectual, and naturalistic. This article tries to present a further explanation on Romantic manifestations in Khaqani’s poetry and thought. Choosing a descriptive and analytical method, it endeavors to confirm the existence of many similarities between Khaqani’s poetry and the school of Romanticism. The research demonstrates that Khaqani’s personal and emotional poetry is unparalleled in classical Persian poetry.  His poetry has a sentimental, humanistic, and libertarian backdrop. Therefore, it can be argued that the Romantic features of Khaqani’s poetry are unique in classic Persian literature.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Freedom
  • imagination
  • Individualism
  • Romantic Images
  • Romanticism
  • Khaqani
آراسلی، حمید (1983)، خاقانی شروانی، ‌ ترجمة ت. جهانگیروف، باکو، یازیچی.
اردلان جوان، سیّدعلی (1373)، تجلی شاعرانۀ اساطیر و روایات تاریخی و مذهبی در اشعار خاقانی، چاپ دوم، مشهد، آستان قدس رضوی.
استعلامی، محمّد (1387)، نقد و شرح قصاید خاقانی، تهران، زوّار.
امامی، نصرالله (1394)، «تحلیل زمینه‌ای نوستالژی در شعر خاقانی»، مطالعات زبان و ادبیّات غنایی، دورۀ 5، ش16، 7-24.
ایران‌دوست تبریزی، رضا (1369)، «مقایسۀ مراثی خاقانی و هوگو در سوگ فرزندانشان»، نشریة دانشکده ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ش 135 و 136، 1-29.
پرهام، سیروس (1353)، رئالیسم و ضدرئالیسم در ادبیّات، تهران، میترا.
ثروت، منصور (1385)، آشنایی با مکتب‌های ادبی، تهران، سخن.
الحاوی، ایلیا (1998)، الرمانسیة فی الشعر الغربی و العربی، الطبعة الثامنة، بیروت، دارالثقافة.
خاقانی، افضل‌الدین بدیل (1375)، دیوان، ویراستۀ میرجلال‌الدین کزازی، جلد 1و2، تهران، مرکز.
دشتی، علی (1357)، خاقانی؛ شاعری دیرآشنا، چاپ سوم، تهران، امیرکبیر.
روویون، فردریک (1385)، آرمان‌شهر در تاریخ اندیشۀ غرب، ترجمۀ عباس باقری، تهران، نی.
زرّین‌کوب، عبدالحسین (1387)، دیدار با کعبۀ جان، تهران، سخن.
ـــــــــــــ (1369)، نقد ادبی، جلد2، چاپ چهارم، تهران، امیرکبیر.
سجّادی، سیّد ضیاء‌الدین (1374)، شاعر صبح، تهران، سخن.
سه یرومیشل لووی، رابرت (1373)، «رمانتیسم و تفکّر اجتماعی»، ترجمۀ یوسف اباذری، ارغنون، ش2، 119-174.
سیدحسینی، رضا (1365)، مکتب‌های ادبی، جلد1، چاپ هفتم، تهران، کتاب زمان.
شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1381)، «نکته‌های نویافته دربارۀ خاقانی»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، 1-6.
ـــــــــــــ (1387) ادوار شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران، سخن.
صفوی، کوروش (1373)، از زبان‌شناسی به ادبیّات، جلد1، تهران، چشمه.
فاضلی، محمّد (1384)، «تخیّل‌های خاقانی در معیار نقد»، ادبیّات فارسی، ش5، 7-16.
فتوحی، محمود (1384)، «تصویر رمانتیک؛ مبانی نظری، ماهیّت و کارکرد»، پژوهش‌های ادبی، ش9 و 10، 151-180
فلاح‌رستگار، گیتی (1357)، «تصویر در شعر خاقانی»، جستارهای ادبی، ش 55، 494- 532.
کزازی، میرجلال‌الدین (1368)، رخسار صبح، تهران، مرکز.
ماوردس، جورج آی (1386)، باور به خدا، ترجمۀ مسعود خیرخواه، تهران، علم.
مشایخی، حمیدرضا (1391)، «نگاه نوستالژیک خاقانی و بحتری به ایوان مدائن»، ادب عربی، دورۀ 10، ش2، 203-230.
وان تیژم، فیلیپ (1370)، رمانتیسم در فرانسه، ترجمۀ غلامعلی سیّار، تهران، بزرگمهر.
هاوکس، ترنس (1377)، استعاره، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران، مرکز.