نوع مقاله : علمی- پژوهشی

نویسندگان

1 استاد گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه کردستان

2 دانشجوی دکتری زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه تهران

چکیده

نویسندگان برای بیان و انتقال دغدغه‌ها و اندیشه‌های خود، علاوه بر انتخاب موضوع منطبق با درون‌مایه، شگردهای متفاوتی مبتنی بر سبک و سلیقۀ خاصّ خود برمی‌گزینند. در این مقاله، به تبیین میزان و چگونگی پیوند درون‌مایه و لایه‌های معنایی چندگانۀ متن با ویژگی‌های شگرد روایی چهار داستان نخست مجموعه‌داستانِ تمام زمستان مرا گرم کن از علی خدایی پرداخته‌ایم. هدف ما، در عین تبیین جنبه‌های مثبت نویسندگی، نقد و تحلیل مواردی است که نویسنده برای تعالی داستان‌نویسی، باید بدان توجّه بیشتری مبذول کند. دستاورد این مقاله نشان می‌دهد نحوة بیان و کاربرد فضا، مکان، زمان، شیوة روایت داستان و شخصیّت‌ها در تمام داستان‌ها دقیق و موفّق بوده است. انتخاب راوی برای تبیین و عرضة درون‌مایه در داستان‌های «تمام زمستان مرا گرم کن»، «عصرهای یکشنبه» و «مکالمه» حساب‌شده صورت گرفته است، امّا در داستان «فانفار»، پی‌رنگ عاشقانة داستان با راوی سوم شخص بیرونی تناسب ندارد. این داستان نتوانسته است زبان و بیانی متناسب با پی‌رنگ عاشقانة خود بیابد. نویسنده در داستان مکالمه، عوارض گفت‌وگونکردن را نشان داده است؛ بدین معنی که گفت‌وگو ارتباطی دو طرفه است؛ گفت‌وگو، فقط گفتن نیست و باید به «شنیدن» نیز به اندازة «گفتن» توجّه داشت. داستانِ موازیِ داستان اصلی در داستان تمام زمستان مرا گرم کن، با عنوان و درون‌مایة داستان هماهنگ است. فضا و مکان داستان و به‌هم‌آمیختگی زمانِ خواب و بیداری و تداخل ساعت‌ها نیز با درون‌مایه تناسب دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Critique and Analysis of the Link between Technique and Theme in the Story Collection “Heat My Whole Winter”

نویسندگان [English]

  • Teymoor Malmir 1
  • Fatemeh Soltanshahi 2

1 Professor of Persian Language and Literature Department of Kurdistan University

2 Ph.D. student of Persian language and literature of Tehran University

چکیده [English]

In order to express and convey their concerns and ideas and based on their own style and special taste, authors choose different techniques, in addition to subject selection which should be consistent with the theme. We have explained, in present study, the extent and the quality of the link between the theme and the multiple semantic layers of the text with the features of narrative technique of the first four stories of the collection "Tamam e Zemestan e Mara Garm Kon" (Heat my whole winter) by Ali Khodaei. In addition to explaining the positive aspects of writing, we are to criticize and analyze the issues that the author should pay more attention to promote his storytelling. The results show that the way of expressing and usage of space, place, time, narration method and characters are accurate and successful in all stories. The narrator is carefully selected to explain and present the theme in the stories of "Tamam e Zemestan e Mara Garm Kon" (Heat my whole winter), "Asrhaye Yekshanbeh" (Sunday Evenings) and "Mokalemeh" (Conversation), but the lyrical plot of the story is not suited to the external third person narrator in his "Fanfar" (Ferris wheel).  In creating this story, the author has not been able to use appropriate language and expression to his lyrical theme. In "Mokalemeh", he has shown the consequences of not speaking; it means that conversation is a reciprocal communication; it is not just saying, and "hearing" should also be considered important as "saying". The sub-story paralleled with the main story in "Tamam e Zemestan e Mara Garm Kon" is consistent with the title and the theme of the story. The atmosphere and location of the story, the confusion of sleeping and awakening times and overlapping of hours are also relevant to the theme.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Narrator
  • Theme
  • Narration
  • Plot
  • Ali Khodaei
  • “Tamam e Zemestan e Mara Garm Kon”
خدایی، علی (1393)، تمام زمستان مرا گرم کن، چاپ نهم، تهران، مرکز.
آسابرگر، آرتور (1380)، روایت در فرهنگ عامیانه، رسانه و زندگی روزمره، ترجمة محمّدرضا لیراوی، تهران، سروش.
اسکولز، رابرت (1377)، عناصر داستان، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران، مرکز.
پاینده، حسین (1391)، داستان کوتاه در ایران، جلد دوم، چاپ دوم، تهران، نیلوفر.
                          (1389)، وجودشناسی پسامدرن در داستانی از یک نویسندۀ ایرانی، متن‌پژوهی ادبی، دورۀ 14، ش 44، 29-42.
پرینس، جرالد (1391)، روایت­شناسی (شکل و کارکرد روایت)، ترجمة محمد شهبا، تهران، مینوی خرد.
تودوروف، تزوتان (1382)، بوطیقای ساختارگرا، ترجمۀ محمد نبوی، چاپ دوم، تهران، آگه.
تولان، مایکل جی (1383)، درآمدی نقادانه- زبان‌شناختی بر روایت، ترجمة ابوالفضل حرّی، تهران، بنیاد سینمایی فارابی.
شریف‌نسب، مریم و محمدمهدی ابراهیمی‌فخاری (1392)، «شیوه‌های خلق فراداستان و کارکردهای آن در داستان‌های کوتاه فارسی دهه‌های 70 و 80»، ادبیات پارسی معاصر، دورة 3، ش 3، 1-25.
فورستر، ادوراد مورگان (1369)، جنبه‌ها‌ی رمان، ترجمۀ ابراهیم یونسی، تهران، نگاه.
کالر، جاناتان (1388)، بوطیقای ساخت­گرا، ترجمة کوروش صفوی، تهران، مینوی خرد.
کوندرا، میلان (1383)، هنر رمان، ترجمة پرویز همایون­پور، چاپ ششم، تهران، قطره.
مستور، مصطفی (1384)، مبانی داستان کوتاه، چاپ دوم، تهران، مرکز.
میرصادقی، جمال (1376)، عناصر داستان، چاپ سوم، تهران، سخن.
میرعابدینی، حسن (1386)، صدسال داستان­نویسی ایران، جلد 4، چاپ چهارم، تهران، چشمه.