نوع مقاله : علمی- پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
2 استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان
3 دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
چکیده
زبان، نظامی از روابط متداخل است؛ بهگونهای که مفهوم یک جزء، جز در سایة ارتباط با اجزاء و عناصر دیگر دریافت نمیشود. ارتباط بین ساختها و سازههای زبانی بر دو گونه است: رابطة لفظی و رابطة معنایی که هر دو پیوندی عمیق و ناگسستنی با یکدیگر دارند؛ چراکه لفظ در خدمت معنی و وسیلهای برای بیان آن است. باتوجهبه اهمیت رابطة معنایی در جملههای مرکب، بهویژه جملههای شرطی، پژوهش حاضر بر آن است تا با مداقه در ساخت زبانی جملههای شرطیِ زبان فارسی و با تکیه بر روش وصفی ـ تحلیلی، ساخت معنایی این جملات و عوامل مؤثر در افادة معنی شرط را تحلیل و با تأمل در نمونههای برگرفته از متون ادب فارسی، نوع ارتباط معنایی دو جملهوارة پایه و پیرو شرطی را که موردکمتوجهی دستورپژوهان زبان فارسی قرارگرفته است، بررسی کند. مهمترین دستاوردهای این نوشتار بیانگر آن است که در جملات شرطی رابطة تلازمی، اساس ارتباط معنایی دو جملهوارة پایه و پیرو بهشمارمیرود و این رابطة معنوی، خود به دو گونة تلازمی سببی و تلازمی غیرسببی تقسیم میشود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Semantic Relationship between Main and Consequence Clauses in Conditional Sentences
نویسندگان [English]
- seyedmohammad ebnorasool 1
- somaye kazemi 2
- mehri kazemi 3
1
2
3
چکیده [English]
Language is a system of overlapping relations, in a way that the concept of a component would not be transferred except in relation with other components and elements. There are two types of relationship between the linguistic structures: verbal and semantic relationships which are intimately linked to each other, because the word holds the meaning and is a means to express it. Considering the importance of semantic relations in compound sentences and conditional sentences in special, it has been tried in present essay through a descriptive – analytic method, to study the semantic structure of these sentences, the factors affect the meaning expression, and the relation between the main and the consequence clauses(protasis and apodosis clauses) of conditional sentences - as a matter has been neglected by Persian grammarians, scrutinizing the linguistic structures of the Persian conditional sentences have been selected from Persian literary works. The main achievements of this paper indicate that there is a semantic correlation between the main and the consequence clauses in conditional sentences, and this semantic relation divides in to two types of causative and non-causative correlation.
کلیدواژهها [English]
- Persian language
- conditional sentences
- Main Clause(protasis)
- Consequence Clause(apodosis)
- Semantic Relationship