خلیل کهریزی؛ خلیل بیگزاده
دوره 10، شماره 1 ، شهریور 1399، ، صفحه 171-187
چکیده
رمانتیسم از مکتبهای فلسفی- ادبی و مادر بسیاری از مکاتبِ اروپایی است که بعضی دگرگونیهای فکری را در اروپا در پی داشت. گرچه رمانتیسم در قرن نوزدهم میلادی در آلمان، به عنوان مکتبی مشخّص، معرّفی شد، امّا ...
بیشتر
رمانتیسم از مکتبهای فلسفی- ادبی و مادر بسیاری از مکاتبِ اروپایی است که بعضی دگرگونیهای فکری را در اروپا در پی داشت. گرچه رمانتیسم در قرن نوزدهم میلادی در آلمان، به عنوان مکتبی مشخّص، معرّفی شد، امّا بعضی ریشهها و رگههای آن از دیرباز در فرهنگ و تفکّر ایرانی وجود داشته و بر حیات فکری و فرهنگی بشر ایرانی سایه افکنده است؛ چنانکه میتوان این رگهها را در بیشتر آثار ادبی- هنری ایرانی از گذشته تاکنون مشاهده کرد و ریشههایش را در تاریخ فرهنگی- ادبی این سرزمین جُست. رمان دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد، نوشتۀ شهرام رحیمیان از نویسندگان نسل سوم ایرانی است که میتوان مؤلّفههای مکتب رمانتیسم را در بنیانهای فکری و ساختاری آن دید؛ از همین روی، در این پژوهش کوشیدهایم اصول مکتب رمانتیسم را در این رمان به روش توصیفی-تحلیلی بررسی کنیم. یافتههای پژوهش نشان میدهد رمان مورد اشاره که بخشهایی از روایتِ آن بر پایۀ تفاوتِ تخیّل با خیال شکل گرفته است، مؤلّفههایی از رمانتیسم مانند آشناییزدایی زنمحور، اسطورهاندیشی، گرایش به موسیقی، پناهبردن به افیون، بازگشت به طبیعت و فطرت کودکی، گرایش به مرگ شهوانی و تناقض زندگی شخصی با مسئولیّت اجتماعی را در خود دارد و از نمونههای ادبی برجستۀ مکتب رمانتیسم در ادبیّات داستانی فارسی است.