Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor, Department of Persian Language and Literature, Qom University

2 Master student of Persian language and literature, Qom University

Abstract

Today, different theoretical and research domains of literature each try to analyze literary works from a different and, of course, systematic perspective. It can be said that the development of the theoretical framework, methodical analysis, presentation of codified results, and avoidance of taste-based opinions are the basis of many literary types of research of the present day; one of these domains is semiotics. Semiotics is related to many aspects of life, especially literature in the broad sense and poetry in the specific sense, because of its essential function of "examining something that represents something else." The system of semantic connection in literature, or the connection between signifier and signified, or what should be discovered in literary texts on the basis of existing signs, has been a significant vehicle for semioticians to enter literary texts from different angles. In this paper, Moalavi’s Neynameh and Aminpoor's Fasl-e- Vasl, which pay attention to the subject of “union”, according to Riffaterre’s view, were analyzed and compared. The present study, by drawing descriptive systems, hypo gram, and matrix, shows that these two texts, despite their similar content, have expressed two opposite views.The narrator of Neynameh, complaining of parting and getting along, does not seem, Joiner, while the narrator of Fasl-e- Vasl, by motivating others and … has reached its optimum. Although descriptive systems in Fasl-e- Vasl are less, have greater diversity; Hypo grams of this poem is also widespread. In addition, ungrammaticality and neologism in Aminpoor's poem compared with Neynameh are much more impressive.

Keywords

آلن، گراهام،  بینامتنیّت، ترجمۀ پیام یزدان‌جو، مرکز، تهران 1380.
احمدی (1)، بابک، ساختار و تأویل متن، مرکز،  تهران  1382.
ــــــــــــ (2)،  نشانه‌­های تصویری تا متن، مرکز، تهران 1385.
امین‌­پور، قیصر، تنفس صبح، حوزۀ هنری سازمان تبلیغات اسلامی، تهران 1364.
انوشیروانی، علیرضا، «تأویل نشانه­‌شناختی ساختارگرای شعر زمستان»، زبان‌های خارجی، ش 3، ص5-20، 1384.
برکت، بهزاد و طیبه افتخاری، «نشانه­‌شناسی شعر: کاربست نظریّۀ مایکل ریفاتر بر شعر ای مرز پرگهرِ فروغ فرخزاد»، پژوهش­‌های زبان و ادبیّات تطبیقی، سال 1، ش 4، ص 109-130، 1389.
تمیم‌داری، احمد و سمانه عبّاسی، «نقد و تحلیل ساختاری و نشانه‌شناسی داستان‌های عاشقانه»، بهار ادب، سال 5، ش 1، ص 29-46، 1391.
پاینده (1)، حسین ، «نقد شعر آی آدم‌­ها سرودۀ نیمایوشیج از منظر نشانه­‌شناسی»، نامۀ فرهنگستان، سال 10، ش 4، ص 95-113،1387.
ـــــــــ  (2)، «نشانه­‌شناسی شعر: نقد نشانه­‌شناختی شعر زمستان»، ادبیّات و زبان‌ها: گوهران، ش 21-22، ص 165-186، 1388.
ـــــــــ  (3)، نظریّه و نقد ادبی درس‌نامه‌­ای میان­­‌رشته­‌ای، ج 2، سمت، تهران 1397.
حسن‌زاده، عبداللّه و فاطمه زمانی، «تحلیل رمان سالمرگی بر اساس نظریه نشانه‌شناسی بینامتنی مایکل ریفاتر»، ادب فارسی، سال 8، ش 1، ص 57-76، بهار و تابستان 1397.
حقیقی، مانی، سرگشتگی نشانه‌­ها، مرکز، تهران 1374.
ذاکری، سمیّه و همکاران، «تحلیل نشانه‌شناسی معشوق در شعر شاملو بر اساس نظریّۀ مایکل ریفاتر مطالعۀ موردی: شعر سرود آن کس که از کوچه به خانه بازمی‌گردد»، ادب غنایی، سال 17، ش 33، ص97-116، 1398.
سجودی، فرزان،  نشانه‌شناسی کاربردی، علم، تهران 1395.
سلدن، رامان، راهنمای نظریّۀ ادبی معاصر، ترجمۀ عبّاس مخبر، طرح نو، تهران 1372.
شعیری، حمیدرضا،  تجزیه و تحلیل نشانه – معناشناختی گفتمان، سمت، تهران 1381.
شمیسا، سیروس، نقد ادبی، میترا، تهران 1394.
علیپور، پوران (صدیقه)، «نشانه­‌شناسی هیپوگرام مفهومی شهادت در شعر دفاع مقدّس»، ادبیّات پایداری، ش 3و4، ص 379-406، 1389 و 1390.
فرهنگی، سهیلا و محمّدکاظم یوسف­پور، «نشانه‌شناسی شعر الفبای درد سرودۀ قیصر امین‌پور»، کاوش‌نامه، سال 11، ش 21، ص 143- 166، 1389.
کالر، جاناتان، در جستجوی نشانه­‌ها (نشانه­‌شناسی، ادبیّات، واسازی)، ترجمۀ لیلا صادقی و تینا امراللهی، علم، تهران، 1388.
گرجی، مصطفی و افسانه میری، «بررسی و تحلیل نام­های اشعار قیصر امین‌پور»، جستارهای ادبی، ش 167، ص 79-104، 1388.
مکاریک، ایرنا ریما، دانش‌نامۀ نظریّه­‌های ادبی معاصر، ترجمۀ مهران مهاجر و محمّد نبوی، آگه، تهران 1385.
مولوی، شرح جامع مثنوی، چاپ کریم زمانی، اطّلاعات، تهران 1390.
میرباقری فرد، سیّدعلی اصغر و زهره نجفی، «بررسی الگوی نشانه‌­شناختی پیرس در زبان عرفانی مولانا»، بوستان ادب، سال 1، ش 2، ص 133- 156، زمستان 1388.