Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Student of Persian Language and Literature, University of Kashan, Kashan, Iran

2 Assistant Professor of Persian Language and Literature, Kashan University, Kashan, Iran

3 Associate Professor of Persian Language and Literature, Kashan University, Kashan, Iran

10.22059/jpl.2022.332904.1979

Abstract

Many poets have chosen the art of debate to express their thoughts. Since the widest horizon of Persian poetry belongs to the lyrical type, a considerable number of Persian debates are also included in this type of literature. In these debates, the poet creates a dialogue or a give and take between the lover and the beloved, and each side tries to convince the other or force him/her to accept his/her opinion by showing his views as superior. Contemporary poets have also used debate extensively in their poems; but instead of boasting and competing with their opponents, they have talked, interacted, and tried to create an argumentative atmosphere. The present study through a descriptive-analytical method tries to discuss the differences between romantic debates in Iraqi-style sonnets and the romantic debates in contemporary sonnets as well as the reason for these differences. It has been concluded that contemporary sonnet, due to the political and social changes in Iran and changing views of poets, have moved towards dialogue and conversation; furthermore, it has undergone fundamental changes by altering the position of the beloved and his/ her individuality; In a way, it can be said that contemporary debate sonnets are different from Iraqi-style debate sonnets in structure, subject matter, content, gender of the lovers and the beloved.

Keywords

Main Subjects

بهبهانی، سیمین (1384)، مجموعه اشعار، تهران، نگاه.
بهمنی، محمّدعلی (1386)، گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود، تهران، نیل.
بدیع، علیرضا (1387)، «شعر»، همین فردا بود (فصل­نامۀ غزل پست مدرن)، ش سوم، بهار، 96.
بشردوست، مجتبی (1393)، در جستجوی نشابور، تهران، ثالث.
پورجوادی، نصراللّه (1385)، زبان حال در عرفان و ادبیّات فارسی، تهران، هرمس.
جمال‌الدّین اصفهانی (1320)، دیوان اشعار، تهران، ارمغان.
حافظ (1385)، دیوان اشعار، چاپ خلیل خطیب رهبر، تهران، صفی­علیشاه.
حسن­زاده، لیلا (۱۳۹۰)، «تحلیل محتوا و ساختار مناظرات پروین اعتصامی»، پایان­نامۀکارشناسی ارشد، دانشگاه پیام نور قزوین.
حسن­لی، کاووس (1383)، گونه­های نوآوری در شعر معاصر ایران، تهران، ثالث.
حمیدیان، سعید (1373)، آرمان شهر زیبایی؛ گفتارهایی در شیوۀ بیان نظامی، تهران، قطره.
خواجوی کرمانی (1370)، دیوان اشعار، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
رحیمی، مهدی (۱۳۷۴)، مناظره در شعر فارسی از آغاز تا پروین اعتصامی، رسالۀ دکتری، دانشگاه تربیّت مدرّس،.
رادویانی، عمر (1374)، ترجمان البلاغه، چاپ احمد آتش، چ 3، تهران، اساطیر.
رزمجو، حسین (1385)، انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی، مشهد، دانشگاه فردوسی.
روزبه، محمّدرضا (1379)، سیر تحوّل غزل فارسی، تهران، روزبه.
ـــــــــــــــ و قدرت­اللّه ضرونی (۱۳۹۲.)، «نوآوری‌های شفیعی کدکنی در عرصۀ مناظره‌‌سرایی»، جستارهای نوین ادبی، دورۀ ۴۶، ش۴، زمستان،   ۱۱۱- ۱۳۴.
زرّین­کوب، عبدالحسین (1388)، آشنایی با نقد ادبی، تهران، سخن.
سیّدحسینی، رضا (۱۳۹۶)، مکتب­های ادبی، ج 2، چ 19، تهران، نگاه.
شریفی بروجردی، اسماعیل (۱۳۹۱)، «مقایسۀ فنّ مناظره در دو سبک خراسانی و عراقی»، پایان­نامۀکارشناسی ارشد، دانشگاه خوارزمی.
شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1352)، «انواع ادبی و شعر فارسی»، خرد و کوشش، ش 11 و 12، بهار، 96 -119.
شمیسا، سیروس (1370الف)، انواع ادبی، تهران، باغ آینه.
ـــــــــــــــ (1370ب)، سیر غزل در شعر فارسی،  تهران، فردوس.
ـــــــــــــــ (3)، نگاهی به فروغ،  تهران، مروارید.
طهماسبی، فرهاد (1395)، جامعه‌شناسی غزل فارسی، تهران، علمی و فرهنگی.
شفق، مجید (۱۳۷۷)، غزل‌های شاعران امروز از صدر مشروطه تاکنون؛ به انضمام شرح احوال و آثار آنان، تهران سنایی.
عزیزی، لیدا (۱۳۸۸)، «تحلیل محتوا و ساختار مناظرات پروین اعتصامی»، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه ایلام.
فروزانفر، بدیع‌الزّمان (1383)، تاریخ ادبیّات ایران، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قصابیانی، مریم (۱۳۹۱)، «بررسی و تحلیل کاربرد مناظره در شعر فارسی از ابتدا تا قرن هفتم»، پایان­نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه شهرکرد.
کزّازی، میرجلال‌الدّین (1373)، زیباشناسی سخن پارسی، تهران، مرکز.
مختاری، محمّد (1381)، انسان در شعر معاصر، تهران، توس.
مولوی (1381)، غزلیّات شمس تبریزی، تهران، سخن.
منزوی، حسین (1373)، از شوکران و شکر، تهران، آفرینش.
ـــــــــــــــ (1387)، حنجرۀ زخمی تغزّل، چ 2، تهران، آفرینش.
مهستی گنجوی (1336)، دیوان اشعار، تهران، طهوری.
همایی، جلال­الدّین (1389)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، هما.