Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD student in Persian language and literature, Semnan University

2 Assistant Professor in Persian Language and Literature, Semnan University

3 Associate Professor in Persian Language and Literature, Semnan University

Abstract

Majd Hamgar is one of the poets of the seventh century AH who was a contemporary of Saadi. He held a high position in the court of the Salghuri kings. A collection of quatrains of this poet - over 610 quatrains - has been written by his grandson among the manuscripts of the Divan of four other poets in four sections. This exquisite edition, available in the British Library, has unique features; and has been considered by researchers. In order to know the important features of these quatrains in terms of subject matter and verse music, this version has been studied. The result is that Majd Hamgar's quatrains have been written on various subjects such as love themes, advice, herds of the world and destiny, satire and description of the beloved; and the poet has given a lot of importance to inner and side music. About half of his quatrains are in rows and a significant part of these quatrains has rhyme in four shutters, or rows and rhymes and in many cases, the end of the third stanza is related to the rhymes of the other stanzas united, as well as the letters, the allied, or in some way. It is a sign of the poet's attention to side music. Regarding the poet's view of external music, it should be said that the poet paid more attention to the shajar akhrab. The weights used in his quatrains are associated with various zehaf.

Keywords

آذر بیگدلی، لطفعلی‌بیگ (1378)، آتشکدۀ آذر، نیمه دوم، چاپ میرهاشم محدّث، تهران، امیرکبیر.
اوحدی، تقی‌الدّین محمّد (1388)، تذکرۀ عرفات‌العاشقین و عرصات‌العارفین، چاپ سیّدمحسن ناجی نصرآبادی، ج6، تهران، اساطیر.
باستانی پاریزی، محمّدابراهیم (1361)، کلاه‌گوشۀ نوشیروان، تهران، اسپرک.
برقعى، على‌اکبر (1384)، راهنماى دانشوران در ضبط نام­ها، نسب‏ها و نسبت‏ها،ج2، قم، دفتر انتشارات اسلامى.
جناب، على (1385)، رجال و مشاهیر اصفهان (الاصفهان)، اصفهان، سازمان فرهنگى- تفریحى شهردارى اصفهان.
خادمی، روح‌اللّه و محمّدحسین کرمی (1393)، «جست‌وجو در احوال و اشعار مجدالدّین همگر»، آینۀ میراث، ش55، ص111-148.
دهخدا،علی‌اکبر(1373)، لغت‌نامه، تهران، دانشگاه تهران.
سعدی (1385)، کلیّات سعدی، چاپ محمّدعلی فروغی، تهران، هرمس.
شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1386)، موسیقی شعر، تهران، آگاه.
شمس قیس رازی (1388)، المعجم فی معاییر اشعار العجم، چاپ محمّدبن عبدالوهاب قزوینی، مدرّس رضوی و سیروس شمیسا، تهران، علم.
شمیسا، سیروس (1374)، سیر رباعی در شعر فارسی، تهران، فردوس.
صابری، طه، معصومه معدن کن و اسداللّه واحد (1394) «بررسی و نقد انتساب رباعیّات مشترک خیّام و مجدهمگرِ،با استناد به نسخۀ ۶۹۷ ق موزۀ بریتانیا»، آینۀ میراث، ش 56، 231-263
صفا، ذبیح اللّه (1369)، تاریخ ادبیّات در ایران، ج3، تهران، فردوس.
فتوحى یزدى، عبّاس (1382)، تذکرۀ شعراى یزد، یزد، اندیشمندان یزد.
میرافضلی، سیّدعلی (1386)، «رباعیّات مجد همگر به خطّ نوۀ او»، نامۀ بهارستان، سال 8 و9، ش87، دفتر 13-14، ص346-337.
نفیسی، سعید (1344)، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، تهران، فروغی.
همگر، مجدالدّین(692ق)، رباعیّات، نسخۀ خطّی شامل اشعار ابوالفرج رونی، ازرقی هروی، انوری ابیوردی،عثمان مختاری، گردآوریِ اسحاق بن قوام بن مجد همگر، ش3713، انگلستان، کتابخانه موزۀ بریتانیا.
یلمه‌ها، احمدرضا (1391)، «بررسی تطبیقی رباعیّات مجد همگر نسخۀ بریتانیا با دیگر نسخ خطّی و چاپی»، متن‌شناسی ادب فارسی، سال4، ش1، ص73-90.