The Techniques of Adaptation of Quranic Verses and Hadiths in Nafsat al-Masdoor

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor in Persian Language and Literature, University of Kashan

2 PhD student in Persian Language and Literature, kashan university

Abstract

Writers sometimes use Quranic verses to show their complete and artistic mastery over rhetoric, and they sometimes, with poetic and skillful illustrations and by referring to verses, equip their speech with expressions and words on the basis of rhyme, or they create a masterpiece with alliteration, allegory, metaphor, and personification. Nafsat al-Masdoor, the excellent work of Mohammad Zeidari Nasavi, is an example of this; especially that the author, while using the verbal advantages of verses and hadiths as well as the literary style of the Quran and the rhythm of words, has considered the deep conceptual use of verses of the Quran and hadiths. Adaptation and use of verses and hadiths is one of the most important features of technical prose. Nafsat al-Masdoor is one of the most prominent historical-literary books in which the use of verses and hadiths is due to the authors' connection with the Ghaznavid sultans and the Mongols. His knowledge of political events and the expression of the politicians’ goals and their political secrecy in the form of literary tricks is one of the important features of this book. The present study uses the library method and content analysis to follow the common methods of using the verses and hadiths in Nafsat al-Masdoor as well as the innovative methods of Zeidari in adapting verses and hadiths. It should be noted that in the verbal application of the verses, some special methods are included as additional explanations in the text, which indicate the author's power in combining Quranic verses with his words. Spiritually, in most cases, the adaptation of verses and hadiths has been completed without semantic mediation.

Keywords

References

قرآن کریم (1390)، ترجمۀ الهی­قمشه­ای، قم، پیام مقدّس.
تمیمی ­آمدی، عبدالواحد (1366)، تصنیف غررالحکم و دررالکلم، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. 
جعفری­تبار، حسن (1386)، در دلو آفتاب، تهران، دادگستر.
جوینی (1388)، تاریخ جهانگشا، چاپ محمّد قزوینی، تهران، نگاه.
حمیدی، صغری (1395)، «بررسی تضمین­های عربی جهانگشای جوینی و نفثة­المصدور نسوی»، پایان‌نامۀ کارشناسی­ارشد،  استاد راهنما فرهاد براتی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون.
خانلری، زهرا (1336)، فرهنگ ادبیّات فارسی، تهران، توس.
خسروبیگی، هوشنگ (1385)، «تاریخ­نگاران: شهاب­الدّین محمّد نسوی و سیرت او»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش104-105 و 106، ص84-89.
خطیبی، حسین (1366)، تاریخ تطوّر نثر فارسی، تهران، دانشگاه تهران.
ــــــــــــــ (1386)، فنّ نثر در ادب پارسی، چ3، تهران، زوّار.
خیّام­پور، عبدالرّسول (1386)، دستورزبان فارسی، چ15، تبریز، ستوده.
ذاکری­کیش، امید و همکاران (1393)، «تحلیل ساختاری زبان غنایی (با تکیه بر نفثة­المصدور)»،  جستارهای زبانی، دورۀ 5، ش2، ص 111-138.
راستگو، محمّد (1383)، تجلّی قرآن و حدیث در شعر فارسی، چ3، تهران، سمت.
راشدمحصّل، محمّدرضا (1380الف)، پرتوهایی از قرآن و حدیث در ادب فارسی، مشهد، به‌نشر.
ــــــــــــــ (1380ب)، نشانه­شناسی ادبی در کاربرد قرآن و حدیث، مشهد، آهنگ قلم.
رنجبر، محمود و محمّدعلی خزانه­دارلو (1391)، «بررسی روایت و بن­مایه­های داستانی در نفثة­المصدور»، کاوش­نامه، سال13، ش25، ص 87-114.
سرمدی، مجید و علی عابدی (1392)، «بررسی مفهومی و ساختاری آیات قرآن در نفثة­المصدور»، پژوهش­های ادبی – قرآنی، سال اوّل، ش4، ص 83-112.
شعیری، تاج­الدّین (1405ق)، جامع­الاخبار، قم، رضی.
صادقی، محمّد (1387)، «بررسی کنایه و انواع آن در نفثة­المصدور»، ادب حماسی، دوره4، شماره7، ص 116-132.
صفا، ذبیح­الله (1363)، تاریخ ادبیّات در ایران، ج3، چ6، تهران، فردوس.
طاهرخانی، جواد (1383)، بلاغت و فواصل قرآن، تهران، جهاد دانشگاهی.
طباطبایی، سیّدمحمّدحسین (1374)، تفسیر المیزان، ترجمۀ سیّدمحمّدباقر موسوی­­همدانی، ج18 و 20، چ5، قم، اسلامی.
طحّان، احمد (1387)، «نقد و بررسی زیباشناختی نفثة­المصدور»، پژوهش­هایادبی، ش19، ص89-116.
علوی­مقدّم، محمّد و رضا اشرف­زاده (1379)، معانی و بیان، چ2، تهران، سمت.
فرشیدورد، خسرو (1357)، «جمله­وارۀ پیرو فعل یا پیرو فعلینه (2)»، گوهر، ش66، ص433-437.
مازندرانی، محمّدهادی (1376)، انوارالبلاغه(درفنونمعانی،بیانوبدیع)، چاپ محمّدهادی غلامی‌نژاد، تهران، قبله.
مجلسی، محمّدباقر (بی­تا)، بحارالانوار، تهران، المکتبة اسلامیّه.
مطعنی، عبدالعظیم ابراهیم محمّد (1388)، ویژگی­های بلاغی بیان قرآنی، چاپ حسین سیّدی، تهران، سخن.
میر، مستنصر (1387)، ادبیّات قرآن، ترجمۀ محمّدحسن محمّدی مظفر، قم، دانشگاه ادیان و مذاهب.
نسوی (1381)، نفثة­المصدور، چاپ امیرحسین یزدگردی، تهران، توس.
میکائیلی، حسین و ابراهیم گودرزی (1391)، «نفثة­المصدور از منظر رمانتیسم»، تحقیقات تعلیمی و غنایی زبان و ادب فارسی، ش11، ص213-229.
وراوینی (1393)، مرزبان­نامه، چاپ خطیب ­رهبر، چ7، تهران، صفی­علیشاه.
هادی، روح­اللّه و نگین مژگانی (1396)، «اضافۀ استشهادی»، نقد ادبی و بلاغت، دورۀ 6، ش2، ص243-255. 

Files

Share

How to cite

Statistics