آقاولی، حسامالعلما (۱۳۱۵)، درر الأدب، شیراز، بینا.
آهنی، غلامحسین (۱۳۶۰)، معانی و بیان، تهران، بنیاد قرآن.
انوری، حسن و احمد گیوی (۱۳۸۷)، دستور زبان فارسی ۲، چ4، تهران، فاطمی.
تجلیل، جلیل (۱۳۸۵)، معانی و بیان، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
شمیسا، سیروس (۱۳۸۹)، معانی، تهران، میترا.
صفا، ذبیحاللّه (۱۳۷۷)، آیین سخن، تهران، ققنوس.
مازندرانی، محمّدهادی (۱۳۷۶)، انوار البلاغه، چاپ محمّدعلی غلامینژاد، تهران ، مرکز فرهنگی نشر قبله.
معلوف، لوئیس (۱۳۸۴)، المنجد، ترجمۀ محمّد بندرریگی، تهران، ایران.
ناتل خانلری، پرویز (۱۳۵۱)، دستور زبان فارسی، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
ـــــــــــــــــــ (۱۳۸۲)، دستور تاریخی زبان فارسی، چاپ عفّت مستشارنیا، چ5، تهران، توس.
نظامی گنجوی (۱۳۹۳)، خسرو و شیرین، چاپ وحید دستگردی، به کوشش سعید حمیدیان، تهران، قطره.
Halliday, M. A. K. (1985), An Introduction to Functional Grammar, London, Edward Arnold.
Jakobson, R. (1960), Closing Statement: Linguistics and Poetics, T. A. Sebeok (ED), Cambridge, Mass: M.I.T. Press.