Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor of Persian Language and Literature, Islamic Azad University of Bonab

Abstract

Khaqani is a unique poet in ancient Persian literature, since he allows the thorough emergence and appearance of his “I” in his poetry. In his poems, he does not appear only as a poet, but he reveals the appearance of a human who is emotional, excited, love seeker, fighter, freedom seeker, noble, and humanitarian. These features are among those which the Romantics considered themselves to have and which they included in their literary manifesto. In addition to these features, the images in his poetry have the qualities of Romantic images. This means, like the images of Romantic poetry, his are ambiguous and shadowy, structured, united, coherent, timeless, placeless, metaphorical, intellectual, and naturalistic. This article tries to present a further explanation on Romantic manifestations in Khaqani’s poetry and thought. Choosing a descriptive and analytical method, it endeavors to confirm the existence of many similarities between Khaqani’s poetry and the school of Romanticism. The research demonstrates that Khaqani’s personal and emotional poetry is unparalleled in classical Persian poetry.  His poetry has a sentimental, humanistic, and libertarian backdrop. Therefore, it can be argued that the Romantic features of Khaqani’s poetry are unique in classic Persian literature.

Keywords

آراسلی، حمید (1983)، خاقانی شروانی، ‌ ترجمة ت. جهانگیروف، باکو، یازیچی.
اردلان جوان، سیّدعلی (1373)، تجلی شاعرانۀ اساطیر و روایات تاریخی و مذهبی در اشعار خاقانی، چاپ دوم، مشهد، آستان قدس رضوی.
استعلامی، محمّد (1387)، نقد و شرح قصاید خاقانی، تهران، زوّار.
امامی، نصرالله (1394)، «تحلیل زمینه‌ای نوستالژی در شعر خاقانی»، مطالعات زبان و ادبیّات غنایی، دورۀ 5، ش16، 7-24.
ایران‌دوست تبریزی، رضا (1369)، «مقایسۀ مراثی خاقانی و هوگو در سوگ فرزندانشان»، نشریة دانشکده ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ش 135 و 136، 1-29.
پرهام، سیروس (1353)، رئالیسم و ضدرئالیسم در ادبیّات، تهران، میترا.
ثروت، منصور (1385)، آشنایی با مکتب‌های ادبی، تهران، سخن.
الحاوی، ایلیا (1998)، الرمانسیة فی الشعر الغربی و العربی، الطبعة الثامنة، بیروت، دارالثقافة.
خاقانی، افضل‌الدین بدیل (1375)، دیوان، ویراستۀ میرجلال‌الدین کزازی، جلد 1و2، تهران، مرکز.
دشتی، علی (1357)، خاقانی؛ شاعری دیرآشنا، چاپ سوم، تهران، امیرکبیر.
روویون، فردریک (1385)، آرمان‌شهر در تاریخ اندیشۀ غرب، ترجمۀ عباس باقری، تهران، نی.
زرّین‌کوب، عبدالحسین (1387)، دیدار با کعبۀ جان، تهران، سخن.
ـــــــــــــ (1369)، نقد ادبی، جلد2، چاپ چهارم، تهران، امیرکبیر.
سجّادی، سیّد ضیاء‌الدین (1374)، شاعر صبح، تهران، سخن.
سه یرومیشل لووی، رابرت (1373)، «رمانتیسم و تفکّر اجتماعی»، ترجمۀ یوسف اباذری، ارغنون، ش2، 119-174.
سیدحسینی، رضا (1365)، مکتب‌های ادبی، جلد1، چاپ هفتم، تهران، کتاب زمان.
شفیعی‌کدکنی، محمّدرضا (1381)، «نکته‌های نویافته دربارۀ خاقانی»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، 1-6.
ـــــــــــــ (1387) ادوار شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران، سخن.
صفوی، کوروش (1373)، از زبان‌شناسی به ادبیّات، جلد1، تهران، چشمه.
فاضلی، محمّد (1384)، «تخیّل‌های خاقانی در معیار نقد»، ادبیّات فارسی، ش5، 7-16.
فتوحی، محمود (1384)، «تصویر رمانتیک؛ مبانی نظری، ماهیّت و کارکرد»، پژوهش‌های ادبی، ش9 و 10، 151-180
فلاح‌رستگار، گیتی (1357)، «تصویر در شعر خاقانی»، جستارهای ادبی، ش 55، 494- 532.
کزازی، میرجلال‌الدین (1368)، رخسار صبح، تهران، مرکز.
ماوردس، جورج آی (1386)، باور به خدا، ترجمۀ مسعود خیرخواه، تهران، علم.
مشایخی، حمیدرضا (1391)، «نگاه نوستالژیک خاقانی و بحتری به ایوان مدائن»، ادب عربی، دورۀ 10، ش2، 203-230.
وان تیژم، فیلیپ (1370)، رمانتیسم در فرانسه، ترجمۀ غلامعلی سیّار، تهران، بزرگمهر.
هاوکس، ترنس (1377)، استعاره، ترجمۀ فرزانه طاهری، تهران، مرکز.