Document Type : Research Paper

Author

Abstract

The poets who have paid attention to their own poetic name (pseudonym), mostly in sonnets, have benefited several interesting manners that have not yet chosen as the subject of a serious research. Different types of abstraction (such as self-addressing, absent assuming of the speaker,  abstraction through simile, and absolute none-formatted abstraction that are being neglected till now), quoting pseudonym from the words of others, using pseudonym for self-description and choosing hidden and shadowy pseudonym were the techniques most of great lyrics benefited to choose their pseudonym. Using a detailed statistics, the present essay is to analyze the quality of pseudonym usage in sonnets such as the proportion of pseudonym expression to the number of sonnets and the position of pseudonym to the structure of composed poem (in the introduction of essay) and how seven of the top lyrics (Sanā'ī, Anvari, Khāqāni, Sa'adi, Hafez, Saib and Sayeh) used the techniques of pseudonym choosing (in the essay) to achieve a general understanding of pseudonym choosing in sonnet, the approaches each of these poets to the subject, the similarities and dissimilarities of their approaches, the range of their creativity, their effectiveness and the rate of their influence, and their position in this issue.

Keywords

ابتهاج، امیرهوشنگ (1381)، سیاه‌مشق، تهران، کارنامه.
انوری، اوحدالدین­محمد (1376)، دیوان انوری، به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی، تهران، علمی و فرهنگی.
بیلقانی، ابوالمکارم مجیرالدین (1358)، دیوان مجیر بیلقانی، به تصحیح محمد آبادی، تبریز، مؤسسۀ تاریخ و فرهنگ ایران.
بیهقی، ابوالفضل­محمد (1378)، تاریخ بیهقی، به کوشش خلیل خطیب­رهبر، ج 2، تهران، زریاب و مهتاب.
حافظ، شمس‌الدین محمد (1374)، دیوان حافظ، به اهتمام محمد قزوینی و قاسم غنی، تهران، زوار.
خاقانی، افضل­الدین­بدیل (1382)، دیوان خاقانی شروانی، به تصحیح و مقدمه و تعلیمات ضیاءالدین سجادی، تهران، زوار.
خبازها، رضا (زمستان 1389)، «ساخت‌های بلاغی مرکب و کاربرد آنها در تخلص به مدح»، ادب‌پژوهی، ش 14، 111- 130.
دهخدا، علی‌اکبر (1377)، لغت‌نامه فارسی، زیرنظر محمد معین و جعفر شهیدی، تهران، دانشگاه تهران و روزنه.
راستگو، محمد (1382)، هنر سخن‌آرایی (فن بدیع)، تهران، سمت.
رودکی، ابوعبدالله­جعفر (1378)، دیوان شعر رودکی، به پژوهش و تصحیح و شرح جعفر شعار، تهران، قطره.
سعدی، ابومحمّد مشرف­الدین مصلح (1375)، کلیات سعدی، به تصحیح محمدعلی فروغی، تهران، میلاد.
سنایی­غزنوی، مجدود بن آدم (1362). دیوان حکیم ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی­غزنوی، به اهتمام محمدتقی مدرس رضوی، تهران، سنایی.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا (1376)، «روان­شناسی اجتماعی شعر فارسی: در نگاهی به تخلص‌ها»، سخنواره: پنجاه­وپنج گفتار پژوهشی به یاد دکتر پرویز خانلری، به کوشش ایرج افشار و هانس روبرت رویمر، تهران، توس.
صائب، محمدعلی (1383)، دیوان صائب تبریزی، به کوشش ایرج افشار و محمد قهرمان، ج 1، 5 و 6، تهران، علمی و فرهنگی.
صبور، داریوش (1355)، آفاق غزل فارسی، تهران، پدیده.
صفا، ذبیح‌الله (1386)، تاریخ ادبیات در ایران، ج 2، تهران، فردوس.
غزنوی، سیدحسن (1362)، دیوان سیدحسن غزنوی، به تصحیح  محمدتقی مدرس رضوی، تهران، اساطیر.
عنصری­بلخی، ابوالقاسم­حسن (1363)، دیوان عنصری بلخی، تصحیح و مقدمۀ محمد دبیرسیاقی، تهران، کتابخانۀ سنایی.
فاریابی، ظهیرالدین ابوالفضل طاهر (1380)، دیوان ظهیرالدین فاریابی، به تصحیح امیرحسین یزدگردی، به اهتمام اصغر دادبه، تهران، قطره.
فراج، نزیه­عبدالحمید (1417 ق/ 1996 م)، مصطلع التجرید: دراسته فی التاریخ و  المفهوم البلاغی، قاهره، دارالفتح للأعلام العربی.
فرخی­سیستانی، ابوالحسن­علی (1371)، دیوان حکیم فرخی سیستانی، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران، زوار.
فشارکی، محمد (1379)، نقد بدیع، تهران، سمت.
کاشفی، حسین واعظ (1369)، بدایع­الافکار فی صنایع­الاشعار، به کوشش میرجلال‌الدین کزازی، تهران، مرکز.
گرکانی، محمدحسین شمس‌العلما (1377)، ابدع‌البدایع، به اهتمام حسین جعفری، با مقدمۀ جلیل تجلیل، تبریز، احرار تبریز.
محجوب، محمدجعفر (1372)، سبک خراسانی در شعر فارسی، تهران، فردوس و جامی.
مختاری­غزنوی، عثمان بن عمر (1382)، دیوان عثمان مختاری، به اهتمام جلال‌الدین همایی، تهران، علمی و فرهنگی.
مسعود سعد سلمان (1390)، دیوان مسعود سعد سلمان، مقدمه، تصحیح و تعلیقات محمد مهیار، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مؤتمن، زین‌العابدین (1339)، تحول شعر فارسی، [تهران]، کتاب­فروشی حافظ و کتاب­فروشی مصطفوی.
مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد (1378)، کلیات شمس یا دیوان کبیر، 10 ج، با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر، تهران، امیرکبیر.
وحیدیان­کامیار، تقی (1379)، بدیع از دیدگاه زیبایی‌شناسی، به ویرایش رضا انزابی‌نژاد، تهران، دوستان.
هاشمی، احمد (1384)، جواهرالبلاغه، ترجمۀ محمود خورسندی و حمید مسجدسرایی، قم، حقوق اسلامی.
همایی، جلال‌الدین (1370)،  فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران، هما.