Document Type : Research Paper

Author

Assistant professor of Persian language and literature, University of Isfahan

Abstract

Attar is one of the first poets who had seriously narrated a story in their lyric poems. Bringing up a narrative in such kind of lyrics is merely a means of a literary form, but can be considered as an epistemological structure. In these narratives and in the progress of their meaning making, Attar has effectively used the ruling broking atmosphere of his poems. In these narratives, the atmosphere is not considered as a simple background element, but it pervades the narrative entirely.  Attar's narrative-lyrics' checking out indicates that their ruling atmosphere has a direct relation to the characters exist in them, therefore atmosphere forms in different stages.  Focusing on transformation is the most striking feature of this type of lyric atmosphere which leads to its expansion. In addition, atmosphere has different dimensions in such lyrics that have classified, in present research, into three categories providing a plan: 1) Social, 2) Individual, an 3) Symbolic. Each of these atmospheres interacts with the others and thus they unify in a single and coherent atmosphere. Regarding the diversity of atmosphere in Attar’s lyrical poems and due to the lack of an efficient pattern to review the similar narratives, this paper is to explore, through the analysis of poems atmosphere, their epistemological basis and tries to provide a significant pattern to analyze the atmosphere in such lyrics.
 

Keywords

باشلار، گاستون (1392)، بوطیقای فضا، ترجمة مریم کمالی و محمد شیربچه، تهران، روشنگران و مطالعات زنان.
بوخهولز، سابین و منفرد یان (1391)، «فضا در روایت»، ترجمة مهدی فیضی، دانشنامة روایت‌شناسی، گردآورنده محمد راغب، تهران، نشر علم، 155ـ 166.
پورنامداریان، تقی (1368)، رمز و داستان­های رمزی در ادب فارسی، تهران، علمی و فرهنگی.
پورنامداریان، تقی (1388)، گمشدة لب دریا؛ تأملی در معنی و صورت شعر حافظ، چاپ سوم، تهران، سخن.
حری، ابوالفضل (1388)، «مؤلفه‌های زمان و مکان روایی در قصص قرآنی»، ادب‌پژوهی، ش 7 و 8، 125ـ 141.
ستاری، جلال (1376)، رمزاندیشی و هنر قدسی، تهران، مرکز.
سجودی، فرزان (1393)، نشانه­شناسی کاربردی، ویرایش دوم، تهران، نشر علم.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا (1370)، گزیدة غزلیّات شمس، تهران، شرکت سهامی کتاب­های جیبی.
شمیسا، سیروس (1392)، بیان، ویراست چهارم، تهران، میترا.
طاهری، قدرت­الله (1382)، «نقد و تحلیل ساختارگرایانة غزل ـ روایت‌های عطار»، فرهنگ، ش 46 و 47، 191-216.
عباسی، علی (1393)، روایت‌شناسی کاربردی؛ تحلیل زبان‌شناختی روایت، تهران، دانشگاه شهید بهشتی.
عطار نیشابوری، فریدالدین (1384)، دیوان، تصحیح تقی تفضلی، تهران، علمی و فرهنگی.
فتوحی، محمود (1385)، بلاغت تصویر، تهران، سخن.
فوغالی، بادیس (2008 م)، الزمان و المکان فی الشعر الجاهلی، إربد، عالم الکتب الحدیث.
فیصل، سمر روحی (1995م)، بناء الروایة العربیة السوریه، دمشق، اتحاد الکتاب العرب.
کورت، وسلی (1391)، زمان و مکان در داستان مدرن، ترجمة فرناز گنجی و محمدباقر اسماعیل‌پور، تهران، آوند دانش.
گراوند، علی (1393)، «ریخت‌شناسی قصه‌های غزلیّات عطار»، فنون ادبی، سال ششم، ش 1 (پیاپی10)، 97ـ 114.
نابلسی، شاکر (1994م)، جمالیات المکان فی الروایة العربی، بیروت، موسسة العربیة للدراسات و و النشر.
Childs, Peter & Roger Fowler (2006), the Routledge Dictionary of Literary Terms, Taylor and Francis Group, London.
Cuddon, J.A. (2013), A Dictionary of Literary Terms and Literary Theory, revised by M.A.R Habib, 5th edition, Wiley-Blackwell.
Bal, Mieke (1999) Narratology: Introduction to the Theory of Narrative. 2th edition, London: University of Toronto Press.