Authors

Abstract

This paper wants to investigate why Fereydūn’s mace was bull-headed. Since such weapon has a prominent role in our epics and it has been used by most of our heroes, it seems important to find its origin out.  To achieve this goal, there is a brief explanation about mace and all kinds of it in the texts of different periods in Iranian and some other Indo-European cultures. Then some mythological samples about the role of this weapon in Fereydūn’s stories will be offered to survey its role through Iranian mythologies from Avestan texts to the texts of the Islamic period. In order to clarify the discussion, further evidences from Indian mythologies, especially the Vedic ones, has been provided. Then, on the basis of similarities between the two cultures, there will be a suggestion to know why Fereydūn’s mace was bull-headed. It has been resulted, by analysis and comparison of existing evidences, that the background of Iranian Fereydūn and Indian Trita is probably the god of thunder who was born as a bull (or an ox) or it is somehow a metaphor of it. So, it can be said that Fereydūn’s bull-head mace is an indication of his relationship with the bull.
 
 

Keywords

ابن اثیر، عزّالدّین علی (1371)، تاریخ کامل اسلام و ایران، ترجمة عبّاس خلیلی و ابوالقاسم حالت، جلد اوّل، تهران، اساطیر.
ابن بلخی (1385)، فارسنامه، به تصحیح گای لسترینج و رینولد نیکلسون، تهران، اساطیر.
ابن فقیه همدانی، ابوبکر احمد بن محمّد بن اسحاق (1349)، مختصر البلدان، ترجمة ح. مسعود، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
ابوریحان بیرونی (1380)، آثارالباقیه عن قرون‌الخالیه، تصحیح پرویز اذکایی، تهران، میراث مکتوب.
ابوعلی مسکویه (1379)، تجارب‌الأمم، جلد اوّل، تحقیق ابوالقاسم امامی، چاپ دوم، تهران، توس.
اسفندیار کاتب، بهاء‌الدّین محمّد بن حسن‌بد (1320)، تاریخ طبرستان، جلد اوّل، از ابتدای بنیاد طبرستان تا استیلای آل‌زیار، به تصحیح عبّاس اقبال، تهران، اساطیر.
اسماعیل‌‌پور، علیرضا (1389)، «بررسی تحلیلی اسطورة گرشاسپ»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد در رشتة فرهنگ و زبان‌های باستانی دانشگاه تهران.
ایران‌‌شاه بن ابی‌‌الخیر (1377)، کوش‌‌نامه، به کوشش جلال متینی، تهران، علمی.
پورداوود، ابراهیم (1382)، زین ابزار، تهران، اساطیر.
تفضلّی، احمد (1344)، «تصحیح و ترجمة سوتکر و ورشت مانسر نسک از دینکرد نهم»، رسالة دکتری در رشتة زبان‌‌شناسی همگانی دانشگاه تهران.
ثعالبی، ابومنصور محمّد بن عبدالملک (1384)، غرر اخبار ملوک فرس و سیرهم، ترجمة محمود هدایت، تهران، اساطیر.‏
دومزیل، ژرژ (1383)، سرنوشت جنگجو، ترجمة مهدی باقی و شیرین مختاریان، تهران، قصّه.
دینوری (1383)، اخبار الطّوال، ترجمة محمود مهدوى دامغانى، تهران، نی‏.
سرکاراتی، بهمن (1385)، سایه‌‌های شکارشده، تهران، طهوری.
طبری، محمّد بن جریر (1375)، تاریخ طبری، ترجمة ابوالقاسم پاینده، تهران، اساطیر.
فردوسی، ابوالقاسم (1386)، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، دفتر یکم تا هشتم، تهران، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
فرنبغِ دادگی (1385)، بندهشن، گزارنده: مهرداد بهار، تهران، توس.