TY - JOUR ID - 87105 TI - تحلیل هرمنوتیکی شعر «صدای دیدار» از سهراب سپهری JO - ادب فارسی JA - JPL LA - fa SN - 2251-9262 AU - جمشیدیان, همایون AD - دانشیار گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه گلستان Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 11 IS - 2 SP - 17 EP - 39 KW - شهود KW - هرمنوتیک KW - متون نوشتنی KW - رمز KW - سهراب سپهری KW - صدای دیدار DO - 10.22059/jpl.2022.331977.1968 N2 - آثار هنریِ نوشتنی یا «متن»­ها به تعبیر رولان بارت، نمادین­اند و درک لایه‌­های پنهان آن‌ها با گذر از دلالت اوّلیّه و سطح نخست ممکن می­‌شود. شعر «صدای دیدار»، شرح تجربۀ شهودی راوی و در شمارِ چنین آثاری است. راوی در این شعر، نخست با زبان و تعابیری مبهم تجربۀ شهودی خود را گزارش می‌­کند و از مواجهه با میوه‌­های آوازخوان و احوال و کنش­‌های آنان می­‌گوید. با پایان‌یافتن تجربه به‌صورت غیر مستقیم و نیز در ضمن گفت‌وگو، به مسائلی می‌­پردازد که آن‌ها را مانع شهود به شمار می­‌آورد. پرسش اصلی مقاله این است که معنای غیر مذکور یا پنهان شعر صدای دیدار چیست؟ و از طریق آثار هم­‌افق با این متن چه مفاهیمی روشن یا خلق می‌­شود؟ در این مقاله با روش هرمنوتیک و تحلیل بینامتنی و با بهره‌گیری از دیگر آثار سپهری، قرآن و اندیشه‌­های عرفانی، به‌مثابۀ پیش­‌متن به تأویل این شعر پرداخته می­‌شود. از طریق این آثار معنای رمزهای شعر و تجربه‌­های راوی روشن­‌تر می­‌شود. نتایج نشان می­‌دهد در شهود راوی میوه­‌های چیده‌شده با سطح پنهان هستی یا «عالم منبسط» و متعلّقات آن مواجه شده و شادمان‌اند. نگرش به سطح و فایده‌­طلبی، مانع شهود و مواجهه با این سطح هستی است. این شعر و دیگر اشعار سپهری نشان می‌­دهد مکاشفه موقوف به زمان و مکان خاصّی نیست. شواهد برون‌­متنی از تجربۀ زیستۀ سپهری نیز مؤیّد این مدّعاست. UR - https://jpl.ut.ac.ir/article_87105.html L1 - https://jpl.ut.ac.ir/article_87105_60c3847652954a57edb8ab79ca020ff5.pdf ER -