امید مجد؛ هادی درزی رامندی
دوره 5، شماره 1 ، خرداد 1394، ، صفحه 61-80
چکیده
ادبیات پایداری از یک منظر، نامی است که عمر زیادی از پیدایش آن نمیگذرد و به شعرهایی اطلاق میشود که دربارة انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سروده شده‌اند. شعرای زیادی در زمرة شاعران این نوع شعر قرار دارند ...
بیشتر
ادبیات پایداری از یک منظر، نامی است که عمر زیادی از پیدایش آن نمیگذرد و به شعرهایی اطلاق میشود که دربارة انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سروده شده‌اند. شعرای زیادی در زمرة شاعران این نوع شعر قرار دارند که در کتابها و دائرةالمعارفهای متناسب، نامشان ذکر شده است. این مقاله در صدد اثبات این نکته است که خسرو فرشیدورد، یکی از پیشاهنگان مبارزه با رژیم دژخیم ستمشاهی بوده است؛ کسی که خود در زندان مخوف آن نظام در دهة چهل به حبسیهسرایی پرداخته و یکی از شیواترین حبسیههای معاصر را به گنجینههای ادب پارسی افزوده است (غزلی با مطلع ستم کشیده زندان شاهم ای یاران/ وطنپرستی و تقوا گناهم ای یاران)، کسی که سابقة شعرسرایی او در مبارزه با نظام طاغوت به سال 1340 بازمیگردد و در مهر 1357 آنها را به چاپ زیرزمینی و در 1358 به چاپ آشکار رسانده است. همچنین کتاب شعر او در زمینة جنگ تحمیلی به تاریخ مهر 1359 نشاندهندة پیشگامی وی در این دو زمینه است.
